Mniszek Lekarski Liść

MNISZEK LEKARSKI LIŚĆ

Taraxacum officinale

Rosnący na trawnikach mniszek pospolity traktowany jako uciążliwy chwast, dla chorych ludzi jest bardzo cenną rośliną leczniczą. Wyróżniają go dwie szczególne właściwości, a mianowicie: pomaga w schorzeniach dróg żółciowych i w schorzeniach wątroby.

Cała roślina ma właściwości lecznicze. Osoby stale niedomagające, które czują się przygnębione i zmęczone powinny przeprowadzić 14-dniową kurację stosując łodygi mniszka. Będą zdumione ich wspaniałym działaniem.Pomagają one także w innych dolegliwościach. Usuwają świąd skóry, liszaje i wysypkę, pobudzają wydzielanie soku żołądkowego i oczyszczają żołądek ze wszelkiego rodzaju zalegających substancji. Oprócz soli mineralnych mniszek zawiera ważne substancje budulcowe i lecznicze, które mają istotne znaczenie w leczeniu chorób przemiany materii. Dzięki działaniu oczyszczającemu krew mniszek pomaga także w dnie i reumatyzmie. Mniszek jest również stosowany z dobrym skutkiem w żółtaczce i schorzeniach śledziony. Korzenie mniszka mają działanie oczyszczające krew, wspomagają trawienie, działają napotnie i moczopędnie. Rozrzedzają krew i są uważane za doskonały środek przeciw zagęszczeniu krwi. Pije się go przy otyłości, zapaleniu stawów, czy cukrzycy.

SPOSÓB UŻYCIA 

ODWAR: 1 kopiastą łyżeczkę do herbaty korzeni lub ziela zalać na noc 1/4 litra zimnej wody. Następnego dnia ogrzać do wrzenia i przecedzić. Tę ilość podzielić na dwie równe części i pić łykami pół godziny przed śniadaniem i po śniadaniu.

SYROP Z KWIATÓW MNISZKA: cztery kopiaste garście koszyczków mniszka zalewa się jednym litrem zimnej wody i powoli ogrzewa aż do wrzenia. Po zagotowaniu garnek zdejmuje się z kuchenki i odstawia na noc. Następnego dnia wlewamy wszystko na sito. Cedzimy, a potem dobrze wyciskamy kwiaty. Do soku dodajemy 1 kg oczyszczonego cukru i pół cytryny pokrojonej na plasterki (jeżeli cytryna była pryskana, to skórkę odrzucamy). Jeśli doda się więcej cytryny to smak będzie cierpko-kwaśny. Garnek bez pokrywki stawia się na kuchence, którą nastawia się na najwolniejsze grzanie aby zachować wszystkie witaminy. Ciecz odparowuje się bez gotowania. Całość należy raz lub dwa razy oziębić aby sprawdzić czy konsystencja jest prawidłowa. Nie powinien być on za gęsty bo po dłuższym przechowywaniu scukrzy się. Nie może jednak również być zbyt rzadki bo mógłby skwaśnieć. Musi to być odpowiednio gęsty syrop, który rozsmarowany na bułeczce lub kromce chleba z masłem wyśmienicie smakuje.[1]

[1] Bibliografia: M. Treben, „Apteka pana Boga”, Warszawa, 1992r

Waga: 40g 

Kraj pochodzenia: POLSKA

PRODUKT POSIADA ATEST KONTROLI JAKOŚCI

Sposób przechowywania: Przechowywać w suchym i chłodnym miejscu. Chronić przed promieniami słonecznymi.

Produkt może zawierać śladowe ilości Selera i Gorczycy