Imbir Kandyzowany Płatek

 IMBIR KANDYZOWANY

Powszechnie uważa się, że nazwa imbiru pochodzi z Sanskrytu (starożytny język indoeuropejski)    od słowa singabera, co znaczy w kształcie rogu, które przekształciło się w greckie słowo zingiberi, a później w łacińskie zingiber. Imbir znano już w starożytnych Indiach i Chinach; już w 500 roku p. Chr. pisał o nim chiński Filozof Konfucjusz. Kupcy arabscy sprowadzili imbir z Orientu do starożytnej Grecji i Rzymu, a legiony rzymskie poniosły go dalej, prawdopodobnie aż na Wyspy Brytyjskie. Kłącza imbiru dobrze znoszą transport, co ułatwiło Arabom przewiezienie ich do Afryki Wschodniej. W XIII wieku, wraz z Portugalczykami przyprawa trafia do Afryki Zachodniej. Hiszpanie przewieźli imbir dalej, do Meksyku i Indii Zachodnich, a także na Jamajkę, gdzie podobno do dziś uprawia się imbir najwyższej jakości. WXIV wieku imbir był - po pieprzu - najlepiej znaną przyprawą.

UPRAWA

Imbir jest rośliną wieloletnią, rosnącą w klimacie międzyzwrotnikowym i rozmnażającą się przez sadzonki kłączowe. Ta ładna roślina o eleganckich, lancetowatych liściach i żółtych kwiatach z liliowymi przebarwieniami osiąga wysokość około 90 centymetrów. Zbiór następuje po upływie 9-10 miesięcy od posadzenia; w wielu rejonach świata imbir zbiera się ręcznie. Większość kłączy po umyciu suszy się na słońcu, a następnie mieli na proszek do użytku domowego i na sprzedaż. Najwięcej imbiru sprzedaje się w Wielkiej Brytanii, Jemenie, Stanach Zjednoczonych, na Bliskim Wschodzie oraz w Singapurze i Malezji. Największymi producentami imbiru są Indie, Chiny, Tajwan, Nigeria, Jamajka i Mauritius; do znaczących eksporterów imbiru należy także Australia.

SMAK I AROMAT

korzeń imbiru wydziela lekko cytrynowy orzeźwiający oraz ostry zapach.

W MEDYCYNIE 

Angielski król Henryk VII zażywał podobno imbir jako skuteczne lekarstwo, którego własności opisał 150 lat później słynny brytyjski zielarz, Culpeper: „imbir wspomaga trawienie, ogrzewa żołądek, poprawia wzrok i służy starszym mężczyznom; ogrzewa stawy i stąd jest przydatny dla chorych na reumatyzm".

Imbirowi przypisuje się moc leczenia chorób, od słabego krążenia po wzdęcia i niestrawność; jest składnikiem specyfików leczących kaszel, nudności i grypę. Mieszkańcy Wschodu żują imbir, aby odpędzić złe duchy. Uważany jest za skuteczny środek przeciwdziałający chorobie lokomocyjnej. Olejek eteryczny z imbiru stosuje się w przemyśle perfumeryjnym.

,,

SIEKANY IMBIR KANDYZOWANY to słodki dodatek do potraw. Oraz doskonały jako cukierek na bolące gardło 

Imbir konserwuje się w gęstym syropie, a następnie sieka i zalewa niewielką ilością  gęstego syropu lub gotuje się go w syropie a potem suszy i obtacza w cukrze.

Bibliografia: S.Morris, "Przyprawy świata", Warszawa 2003r. 

Waga: 100g 

Kraj pochodzenia: Tajlandia

WARTOŚĆ ODŻYWCZA W 100g:

• Wartość energetyczna:  1300 kJ / 306 kcal
• Tłuszcz: 0 g w tym kwasy tłuszczowe nasycone: 0 g
• Węglowodany: 76 g w tym cukry: 72 g
• Białko: 0 g
• Sól: 0,04 g